แนวคิดตอนแรก โป๊ยเซียน เสื่อมจากความนิยมในประเทศไทยมานานพอสมควรเกือบสิบปีแล้วมั๊ง นับจากช่วงปี 38-44 สำหรับตัวผมเองคิดว่าน่าจะมาจากการที่เมื่อเลี้ยงต้นเดิมไปนานๆแล้วมันจะสูง ผอม ยาว ดูไม่มั่นคงแข็งแรง ไม่ใหญ่ป้อมแบบชวนชม ก็เลยคิดว่าจะต่อขาให้โป๊ยเซียน โดยใช้ต้นส้มเช้าเป็นฐาน ความจริงการเสียบกิ่งโป๊ยเซียนกับส้มเช้ามีมานานแล้ว แต่ตัวผมเองยังไม่เห็นการที่เอาต้นใหญ่ๆมาใช้เป็นต้นตอ เมื่อเกิดไอเดียบรรเจิดก็เลยลงมือเลย เริ่มจากหากิ่งส้มเช้ามาขยายปริมาณก่อน ขอกิ่งคนรู้จักมาได้ 4 กิ่ง เอามาปลูกลงดินทิ้งใว้ 1 ปี ให้มันโตหน่อย อ้อเพื่อนคนนั้นเขาบอกว่าที่เรียกว่าส้มเช้าเป็นเพราะว่ายอดอ่อนของมันจะมีรสเปรี้ยวเฉพาะตอนเช้าเท่านั้น จริงเท็จประการได้ไม่ยืนยัน
ส่วนโป๊ยเซียนผมใช้ศรีอัมพร เพราะดอกแดงสวยและที่สำคัญต้นมันเป็นพุ่มเตี้ย ซึ่งผมจินตนาการว่าเมื่อต่อกับส้มเช้าแล้วจะก่อให้เกิดไม้พุ่มที่มีลำต้นสูงประมาณ 1.5-2 เมตร โคนลำต้นใหญ่ขนาดโคนขา แล้วมีกิ่ง 2-3 กิ่งทีมีดอกโป๊ยเซียนเป็นพุ่มกลมๆอยู่ที่ปลายกิ่ง การดูแลก็แค่ตัดแต่งกิ่งเล็กๆน้อยๆให้สูงเท่าเดิมแต่ต้นจะหนาขึ้น ดูเก่าแก่และมีคุณค่า
นั่นคือสิ่งที่คิดไว้ มาดูความจริงกันบ้าง พอส้มเช้าใหญ่ได้ขนาดแล้วก็ขุดมาลงกระถางแล้วเริ่มเสียบกิ่ง โดยวิธีการเสียบเข้าลิ่มจากนั้นใช้ถุงพลาสติกครอบใว้ 7 วัน ผมตัดปลายกิ่งส้มเช้าแล้วเสียบแบบกิ่งใหญ่ๆเลยนะ ปรากฎว่าเสียบติดแต่ติดแบบร่อแร่แผลกิ่งส้มเช้าเน่ากิ่งโป๊ยเซียนไม่เจริญเลย ได้แต่ออกดอกแล้วทิ้งใบ แถมคนทำก็เอวเจ็บจากการยกกระถาง
แนวคิดที่ได้จากการทำจริง น่าจะตัดกิ่งส้มเช้าแลัวรอให้แตกกิ่งใหม่เล็กๆแล้วค่อยเสียบกิ่งโดยรอให้ขนาดกิ่งเท่ากันก่อน หลังเสียบกิ่งให้นำต้นเก็บในที่ร่ม
อนาคต ผมยังเห็นความเป็นไปได้ จึงได้ขยายจำนวนต้นตอส้มเช้ารอใว้
ภาพแบบจะๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น